Το Fortnite και οι επιπτώσεις του στην παιδική και εφηβική ηλικία.

«Ξεφυλλίζοντας» μια μέρα την ηλεκτρονική εφημερίδα το ΒΗΜΑ, βρέθηκα μπροστά σε αυτό το ενδιαφέρον άρθρο. Οποίος ασχολείται και αλληλοεπιδρά με τα παιδιά είμαι σίγουρη ότι γνωρίζει το ηλεκτρονικό παιχνίδι Fortnite. Ακολουθούν αποσπάσματα από το άρθρο, μπορείτε να το βρείτε: https://www.protothema.gr/technology/article/853497/fortnite-to-ethistiko-paihnidi-pou-megalonei-agria-paidia/?utm_term=Autofeed&utm_medium=Social&utm_source=Facebook&fbclid=IwAR1-8IuMXXyi4WYRPvsKvPktagbgQx3w0nvBdGfqUc4WgmsO3OQDwa89XPQ#Echobox=1547012352

«Ωθεί μαθητές του Δημοτικού να χειροδικούν κατά των γονιών τους και άλλους να φεύγουν από το σπίτι - Καταστρέφει σταρ της μπάλας - «Χρυσωρυχειο» για την εταιρεία παραγωγής με κέρδη 3,5 δισ. Δολλάρια.»

  Η Αρσεναλ αντιμετωπίζει στον πρώτο ημιτελικό του Europa League την Ατλέτικο Μαδρίτης. Για τον πανηγυρισμό του γκολ της ισοφάρισης από τον Γκριεζμάν που έκανε τον περίφημο «Take the L Dance», που σημαίνει «Take the Loss» - έναν από τους πλέον γνωστούς χορούς του ηλεκτρονικού παιχνιδιού «Fortnite», έγινε ο με μεγαλύτερος ντόρος. Πριν από λίγες ημέρες δημοσίευμα της «Bild» ανέφερε ότι ο πιο ακριβοπληρωμένος παίκτης της Αρσεναλ, ο Μεσούτ Οζίλ, που παίρνει 330.000 ευρώ την εβδομάδα (!), έχει πρόβλημα στη μέση και έχει να αγωνιστεί με τον αγγλικό σύλλογο τουλάχιστον έναν μήνα. Πανεπιστημιακοί μιλώντας στην «Bild» ανέφεραν ότι το πρόβλημα στη μέση του Οζίλ δεν μπορεί να θεραπευτεί γρήγορα γιατί αφιερώνει πάρα πολλές ώρες στο «Fortnite». 

  Το «Fortnite» είναι ένα παιχνίδι επιβίωσης με αρκετή δράση και περιλαμβάνει δύο είδη: το «Fortnite Save the World» και το «Fortnite Battle Royal». Στο πρώτο υπάρχουν τέσσερις παίκτες που πολεμάνε ζόμπι και άλλα τέρατα και προστατεύονται φτιάχνοντας οχυρά, ενώ στο δεύτερο οι 100 παίκτες που παίζουν πρέπει να πολεμήσουν μεταξύ τους και στο τέλος να μείνει μόνο ένας ζωντανός. Το «Fortnite Battle Royal» είναι ένας συνδυασμός του παιχνιδιού «Minecraft» (ο παίκτης φτιάχνει οχυρά και πόλεις) και της σειράς ταινιών «Hunger Games» (Αγώνες Πείνας), εκεί όπου 12 αγόρια και 12 κορίτσια ηλικίας 12-18 ετών είναι αναγκασμένα να αγωνιστούν μέχρι θανάτου έως ότου απομείνει ένας και μόνο νικητής. Στο «Fortnite Battle Royal» 100 παίκτες πέφτουν από ένα ιπτάμενο λεωφορείο σε ένα νησί και πρέπει να εξοντώσουν ο ένας τον άλλον μέχρι να μείνει μονάχα ένας ζωντανός που θα είναι και ο νικητής. Για να γίνει αυτό ψάχνουν για όπλα, φτιάχνουν οχυρώσεις. Ανάλογα με τον παίκτη, άλλος θα είναι επιθετικός, άλλος θα προτιμήσει τις συμμαχίες, ενώ άλλοι θα κρυφτούν και θα επιτεθούν αιφνιδιάζοντας τον αντίπαλο.

«Το παιχνίδι αυτό αν και ξεκίνησε από το καλοκαίρι του 2017 έχει μεγάλη απήχηση σε όλο τον κόσμο και κυρίως σε παιδιά του Δημοτικού και των πρώτων τάξεων του Γυμνασίου. Αν και δεν επιτρέπεται να παίζεται από μαθητές του Δημοτικού, τα παιδιά μπαίνουν από νωρίς σε αυτό το παιχνίδι, ακόμη και αν δεν το έχουν στην κονσόλα, στον υπολογιστή ή στο τάμπλετ τους. Αυτό γίνεται από τις κάρτες, τις τάπες, τα κουκλάκια και τα αυτοκινητάκια που μπορεί να βρει κανείς στο περίπτερο. Αλλά και επειδή το παιδί που θα μπει στο YouTube μπορεί να βλέπει άλλους να το παίζουν. Έτσι έχουμε παιδιά που στο σχολείο μιλούν με τους φίλους τους γι’ αυτό το παιχνίδι, ανταλλάσσουν κάρτες με τις φιγούρες και χορεύουν όπως οι ήρωες του παιχνιδιού», λέει στο «ΘΕΜΑ» ο γιατρός Γιώργος Κορμάς, διευθυντής του Ελληνικού Κέντρου Ασφαλούς Διαδικτύου

  Σύμφωνα με τον κ. Σφακιανάκη, επειδή το παιχνίδι αυτό δίνει τη δυνατότητα στα παιδιά να δημιουργήσουν ομάδες και να συνομιλήσουν με άλλους παίκτες είτε μέσω μηνυμάτων είτε με μικρόφωνο στα λεγόμενα chatrooms είναι πολύ πιθανόν ένας παίκτης να κάνει φίλο κάποιον άγνωστο, ο οποίος πιθανόν να είναι παιδόφιλος ή κάποιο άλλο παραβατικό στοιχείο. «Για τον λόγο αυτό επισημαίνουμε στους γονείς να βρουν τη σχετική ρύθμιση και να την επιλέξουν ώστε τα παιδιά να έχουν πρόσβαση μονάχα με τους πραγματικούς φίλους που παίζουν και εκείνοι, γιατί είναι γνωστό ότι μέσα από chatrooms αλλά και τα διάφορα fora δρουν οι παιδόφιλοι και άλλα παραβατικά άτομα», εξηγεί ο κ. Σφακιανάκης. 

Τολμώ να πω πως με ξαφνιάζει αλλά και με τρομάζει ο τρόπος που ένα ηλεκτρονικό παιχνίδι εισέρχεται και εισβάλλει πολλές φορές στη ζωή των παιδιών μέχρι να γίνει εξάρτηση. Ο σχεδιασμός και η προώθηση ενός ηλεκτρονικού παιχνιδιού παίζουν σημαντικό ρόλο. Χρησιμοποιώντας πρότυπα των παιδιών από το χώρο του αθλητισμού ή της τέχνης, προσελκύουν και μαγνητίζουν σε μεγαλύτερο βαθμό τα παιδιά καθώς ο παράγοντας της μίμησης είναι ένα σημαντικό στοιχείο στην ανάπτυξη τους. Σαφώς μια άλλη παράμετρος που πρέπει να ληφθεί υπόψη είναι η ανάγκη του παιδιού να ανήκει στο σύνολο των συνομηλίκων με αποτέλεσμα οι γονείς συχνά να υποκύπτουν και να υποχωρούν. Πολλές φορές διαπιστώνουμε ότι αυτή η αιτία χρησιμοποιείται ως άλλοθι από τα παιδιά και δεν είναι πάντα η πραγματικότητα.  Συγκεκριμένα, υπάρχουν παιδιά που δεν ασχολούνται καθόλου με το play station και παρ’ολαυτα είναι αγαπητά και δημοφιλή στους κοινωνικούς τους κύκλους. Συνεπώς κάτι άλλο συμβαίνει που ενδεχομένως να σχετίζεται με την αυτοπεποίθηση και αυτοεικόνα ενός παιδιού. Καλώς ή κακώς η τεχνολογία είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την ζωή των παιδιών, όμως ο τρόπος διδασκαλίας και εκμάθησης αυτής εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την οικογένεια αλλά και από το σχολείο. Ας μην ξεχνάμε επίσης ότι η στάση των γονέων επηρεάζει και δίνει τα αντίστοιχα μηνύματα στα παιδιά. Πιο συγκεκριμένα όταν ένα παιδί βλέπει τον πατέρα του να παίζει ηλεκτρονικά παιχνίδια, είναι πιθανόν να το ζητήσει και να το διεκδικήσει. Κανένας ειδικός δεν μίλησε για απαγόρευση και στέρηση αυτών των μέσων όμως όλοι τονίζουν την σωστή και εποικοδομητική χρήση αυτών. Ας αποτελέσει κριτήριο επιλογής ενός ηλεκτρονικού παιχνιδιού η εκμάθηση κοινωνικών, αθλητικών, γνωστικών δεξιοτήτων και όχι η βία. Υπάρχουν πολλές δυνατότητες στην αγορά αρκεί να γίνουν σωστές επιλογές με γνώμονα το καλό συμφέρον του παιδιού. Το παιδί ακολουθεί τις κατευθύνσεις και τις διδαχές που του προσφέρουν οι γονείς, δεν θα πρέπει να επιλέγει από μόνο του. Αντιθέτως τα όρια και η καλή επικοινωνία με το παιδί αποτελούν σημαντικές συνθήκες για την πρόληψη ακραίων αντιδράσεων. Άλλωστε δεν μπορώ να δεχτώ πως ένα παιχνίδι που περιέχει βία σε μεγάλο βαθμό μπορεί να αποτελέσει πηγή ευχαρίστησης εκτός εάν θέλουμε να διδάξουμε στα παιδιά μας ότι η βία προσφέρει χαρά και λύτρωση. Πολλές φορές η χρήση αυτών των ηλεκτρονικών παιχνιδιών έχει αντίκτυπο και στην πραγματική τους ζωή με οδυνηρά αποτελέσματα και κοινωνικές δυσκολίες. Μαθαίνουν και υιοθετούν πρακτικές που δεν είναι κοινωνικά αποδέκτες με αποτέλεσμα να είναι κοινωνικά «ανάπηρα» και ανίκανα να διαχειριστούν τις καταστάσεις. Τέλος, όταν η χρήση βίας, όπλων, μάχες έχουν τόσο τραγικές συνέπειες στην πραγματικότητα αρνούμαι να δεχτώ ότι μπορούν να αποτελέσουν στοιχεία παιχνιδιού και να προσφέρουν ευχαρίστηση. Γεννούν και τροφοδοτούν ένα επιθετικό ένστικτο στα παιδιά που δεν τους είναι χρήσιμο στην ηλικία που βρίσκονται. Κλείνοντας, θα ήθελα να σας παροτρύνω να ψάχνετε το παιχνίδι πριν το αγοράσετε και να είστε δίπλα τους για να μιλάτε την ίδια γλώσσα, να είστε ενημερωμένοι για να μπορείτε να τα παρακολουθήσετε,  να τα καταλάβετε και να αντιπροτείνετε. Ας μην πλουτίζουν άλλο πια εταιρείες  και youtube- gamers εις βάρος των παιδιών.

Μυρτώ Στάγκου

Ψυχολόγος ΑΠΘ/ΜΑ

Εξειδικευμένη στη Συμβουλευτική Παιδιών-Εφήβων και στην Ειδική Αγωγή

(MA in Counselling for Children and Young People, University of Nottingham, UK/ Πιστοποιητικό ειδικήςκατάρτισης Ειδική Αγωγή, Παιδαγωγικό.ΑΠΘ)

Αγίας Σοφίας 46, 6^ος όροφος

Τηλ. Επικοινωνίας: 6947940512

Email: myrto.stagkou@gmail.com

Προσχολική ηλικία- Πρώτη μέρα στο σχολείο

Η ένταξη του παιδιού στο νηπιαγωγείο σηματοδοτεί το πέρασμα σε μια καινούρια φάση στη ζωή του ιδίου αλλά και της οικογένειας του, κατά την οποία το παιδί βγαίνει από το στενό οικογενειακό περιβάλλον και κάνει τα πρώτα του βήματα σε μια μικρογραφία της κοινωνίας : το σχολικό περιβάλλον. Η είσοδος του παιδιού σας στο σχολικό πλαίσιο πυροδοτεί την κοινωνική, νοητική και συναισθηματική του ανάπτυξη. Το νέο αυτό βίωμα αναδύει πλήθος ερωτηματικά και έντονα συναισθήματα σε γονείς και παιδιά καθώς και οι δύο θα πρέπει να προσαρμοστούν στα καινούρια δεδομένα.

Χρήσιμες συμβουλές

• Περιγράψετε το νέο περιβάλλον στο παιδί σας ακριβώς όπως είναι. Μπορείτε να αναφέρεστε στο χώρο του σχολείου με ενθουσιασμό μεν αλλά χωρίς υπερβολές και στάση εξιδανίκευσης.
• Εξηγήστε του ότι θα είναι με την δασκάλα και άλλα παιδάκια και έτσι δεν θα αισθάνεται μόνο του. Παρουσιάστε την δασκάλα ως ένα πρόσωπο που θα το αγαπάει, φροντίζει, θα βοηθάει τα παιδάκια σε ότι χρειάζονται και θα μαθαίνουν ωραία και ενδιαφέροντα πράγματα.
• Διαβεβαιώστε ότι μετά το μεσημεριανό του θα ξανασυναντηθείτε και ότι η παραμονή στο σχολείο του είναι συγκεκριμένης χρονικής περιόδου.
• Αποφύγετε πρόσθετες μεγάλες αλλαγές που να αφορούν είτε άμεσα είτε έμμεσα τη ζωή του παιδιού (π. χ. αλλαγές στο δωμάτιο του ή σπίτι γενικότερα κ. α.).
• Θα μπορούσε να πάρει μαζί του ένα μικρό αντικείμενο, όπως ένα μικρό αρκουδάκι, για να του παρέχει ασφάλεια από την μετάβαση σπίτι – σχολείο.
• Χρήσιμο θα ήταν να υπάρχει μια σχετική σταθερότητα στις ώρες κατά τις οποίες το παιδί θα τρώει, κοιμάται, ξυπνάει και ετοιμάζεται για το σχολείο.
• Ξεκινήστε την μέρα σας με ευχάριστη διάθεση και σε χρόνο που θα σας επιτρέπει να ετοιμάζετε το παιδί σας χωρίς πίεση, έτσι ώστε να αποφεύγετε το άγχος.
• Η στάση του γονέα παίζει σημαντικό ρόλο στην πρώτη προσαρμογή. Αποχαιρετήστε το παιδί με τρυφερότητα αλλά και αποφασιστικότητα.
• Αποφύγετε να συζητάτε σοβαρά ζητήματα με την δασκάλα ενώπιον του παιδιού.
• Διατηρήστε την ψυχραιμία και την υπομονή σας σε περίπτωση που το παιδί θα ξεσπάσει σε κλάματα.
• Δείξτε εμπιστοσύνη στο πρόσωπο της δασκάλας έτσι ώστε η μετάβαση να είναι πιο ομαλή.

Μην ξεχνάμε ότι η μητέρα και ο πατέρας είναι τα πρωταρχικά πρόσωπα φροντίδας και αναφοράς, επομένως ο δεσμός παιδί- γονέα ισχυρός και δυνατός.

Με εκτίμηση,

Μυρτώ Στάγκου, Ψυχολόγος Παίδων- Εφήβων ΑΠΘ/ΜΑ

Χτίζοντας την επικοινωνία με το παιδί μου. Βασικές συμβουλές και πρακτικές για μια αποτελεσματική επικοινωνία.

Ο ρόλος των γονέων δεν περιορίζεται μόνο στη γέννηση και στη φροντίδα ενός νέου ανθρώπου, αλλά επεκτείνεται και στην καλλιέργεια εκείνων των αξιών, δεξιοτήτων και αρχών που θα συμβάλλουν στην υγιή ανάπτυξη της προσωπικότητας του ατόμου. Η στάση των γονέων και η παροχή κατάλληλων ερεθισμάτων και συνθηκών επηρεάζουν σημαντικά και χαράσσουν, από τα πρώτα χρόνια της ζωής, την πορεία της ανάπτυξης του παιδιού. Ο ρόλος του γονέα δεν είναι κάτι που εμφυτεύεται. Αντιθέτως, είναι ένα σύνολο αναμνήσεων, αναπαραστάσεων, βιωμάτων και εμπειριών που συλλέγει κανείς μέσα από τη δική του οικογένεια για να αναπαράγει τις αντίστοιχες γνώσεις όταν θα φτιάξει τη δική του οικογένεια. Οι σχέσεις που αναπτύσσουμε με τους γονείς μας και ο τρόπος που μας συμπεριφέρονται,  αποτελούν οδηγό για το πώς θα μεγαλώσουμε τα παιδιά μας.

Συνεπώς, η οικογένεια είναι ένα δυναμικό σύνολο που αποτελείται από αλληλεξαρτώμενα μέλη που οφείλουν να τηρούν τους κανόνες της για να μπορέσει να λειτουργήσει. Μέσα σε μια οικογένεια που υπάρχει σεβασμός, εμπιστοσύνη και αποδοχή, τα μέλη της δέχονται τις επιδράσεις του αλλού και δρουν πάνω σε αυτές. Βασικό χαρακτηριστικό μιας ασφαλούς οικογενειακής δομής είναι η δημιουργία σχέσης, δηλαδή εκείνα τα θεμέλια που θα μπορούν να αντέξουν τους κραδασμούς και τις εντάσεις που κρύβουν όλες οι κοινωνικές σχέσεις. Βασικό συστατικό συντήρησης και εξέλιξης μιας υγιούς και δυναμικής σχέσης γονέων-παιδιών είναι η επικοινωνία που αρχίζει να χτίζεται από τα πρώτα λεπτά της γέννησης.

Με τον όρο επικοινωνία ορίζουμε εκείνη τη συνθήκη όπου 2 ή περισσότερα άτομα συνδιαλέγονται μεταξύ τους για να ανταλλάξουν πληροφορίες, γνώσεις, συναισθήματα. Ουσιαστικά είναι η ανταλλαγή και επεξεργασία των μηνυμάτων που  μοιράζονται πομπός και δέκτης. Έτσι, από τις πρώτες μέρες του ερχομού ενός μωρού, βλέπουμε τους γονείς να προσπαθούν να ερμηνεύσουν να μηνύματα που λαμβάνουν για να ανταποκριθούν στις ανάγκες του βρέφους, βάζοντας τα πρώτα λιθαράκια μιας αμοιβαίας επικοινωνίας. Η πρωταρχική αιτία επικοινωνίας μεταξύ βρέφους-γονέα είναι η εκπλήρωση της ανάγκης της πείνας. Στην πορεία του καιρού και ενώ οι κοινωνιο-βιολογικές δεξιότητες του βρέφους αλλάζουν, η ποιότητα της επικοινωνίας εξελίσσεται και παίρνει μια νέα μορφή. Πλέον το παιδί αναζητά τις κοινωνικές επαφές με τους γονείς του για να αλληλοεπιδράσει, να ανταλλάξει συναισθήματα και εμπειρίες μαζί τους. Η επικοινωνία χαρακτηρίζεται ως αμφίδρομη και ανατροφοδοτείται.

Ερευνητικά δεδομένα αποδεικνύουν και μας υπενθυμίζουν την ισχύ του προτύπου των γονέων. Φαίνεται να υπάρχει άμεση συσχέτιση ανάμεσα στον τρόπο που επικοινωνεί το ζευγάρι μεταξύ του και αντίστοιχα οι γονείς με τα παιδιά τους. Τα παιδιά μαθαίνουν πώς να επικοινωνούν παρακολουθώντας και μιμούμενα τους γονείς τους. Εάν οι γονείς επικοινωνούν ανοιχτά και αποτελεσματικά, οι πιθανότητες είναι πως τα παιδιά τους θα κάνουν το ίδιο.

Επίσης, ο τρόπος με τον οποίο επιλέγουν οι γονείς να επικοινωνήσουν με το παιδί τους επηρεάζει και την αντίδρασή του. Αν ο τρόπος του γονέα είναι προσβλητικός, υποτιμητικός, κριτικός, τότε είναι πιθανόν τα παιδιά να αντιδράσουν επιθετικά απέναντι τους. Αν όμως, επικοινωνούν με τα παιδιά τους με τρόπο αποφασιστικό, σταθερό και αμετάκλητο, τότε το παιδί θα ενδιαφερθεί να ακούσει γιατί πείθεται με ευγενικό και σεβαστό τρόπο. Από την άλλη διακρίνουμε και τον παθητικό τρόπο, όπου πολλές φορές οι γονείς διστάζουν, φοβούνται και δυσκολεύονται να οριοθετήσουν τα παιδιά τους. Συμπεραίνοντας, βλέπει κανείς ότι το πώς θα προσεγγίσουμε και θα μιλήσουμε σε ένα παιδί επηρεάζει τον τρόπο που εκείνο θα χρησιμοποιήσει για να ανταποκριθεί στη συνθήκη επικοινωνίας.

Βασικές προϋποθέσεις για μια ανοιχτή επικοινωνία είναι η συμπεριφορά των γονέων και πώς οι ίδιοι εκφράζονται και συνομιλούν ανοιχτά με ειλικρίνεια στα παιδιά τους, ο αμοιβαίος σεβασμός, η αξιοπρέπεια, η αποδοχή άνευ όρων και η ανιδιοτελής αγάπη. Για να μπορέσει ένα παιδί να μιλήσει και να εμπιστευτεί τους γονείς του, θα πρέπει να νιώσει ασφάλεια και σιγουριά ότι δεν θα δεχτεί κριτική ή θα συγκριθεί με συνομήλικους και τα αδέρφια του. Ας μην ξεχνάμε ότι κάθε παιδί είναι μοναδικό και χρειάζεται τη δική του θέση στο οικογενειακό πλαίσιο. Οι πρώτες βάσεις έχουν κυρίαρχη σημασία για την εξέλιξη της επικοινωνίας μεταξύ γονέα-παιδιού. Ας μην λησμονούμε το ρόλο του παιχνιδιού και κυρίως το συμβολικό παιχνίδι, που διευκολύνει την ελεύθερη και αυθόρμητη έκφραση του παιδιού. Αφιερώστε λίγο χρόνο για να παίξετε μαζί του, μιλήστε την ίδια γλώσσα για να μπορέσετε ο ένας να καταλάβει και να γνωρίσει τον άλλον. Πολλές φορές ένα παιδί αρνείται να μιλήσει, βεβαιώστε του ότι είστε παρόντες και διαθέσιμοι να έρθει να σας μιλήσει όταν εκείνο νιώσει έτοιμο. Μια επικοινωνιακή σχέση απαιτεί υπομονή, πίστη, ειλικρίνεια, ψυχραιμία και αναγνώριση.

Μερικές τεχνικές που μπορεί να σας βοηθήσουν

·         Είναι χρήσιμο να συνομιλείτε έχοντας οπτική επαφή με το παιδί, αν, λοιπόν, χρειαστεί να γονατίσετε για να βρίσκεστε στο ίδιο ύψος.

·         Χρησιμοποιήστε το όνομά του πριν του απευθύνετε το λόγο για να του τραβήξετε την προσοχή και αφού είστε σίγουρος/η ότι παρακολουθεί συνεχίστε. πχ. Μαρία, σε παρακαλώ πάνε να πλύνεις τα χέρια σου για να φάμε.

·         Εκτός από την λεκτική επικοινωνία, υπάρχει και η επικοινωνία του σώματος, ένα νεύμα, μια κίνηση, ένας μορφασμός που δίνει τα κατάλληλα και επιθυμητά μηνύματα.

·         Λάβετε υπόψη τις συνθήκες που επικοινωνείτε με το παιδί, αν υπάρχουν ερεθίσματα που διασπούν την προσοχή του (πχ. Τηλεόραση)ή αν είναι κουρασμένο, είναι κάποια στοιχεία που δυσχεραίνουν την επικοινωνία.

·         Χρησιμοποιήστε τον τόνο και την ένταση της φωνής σας καταλλήλως. Επίσης το περιεχόμενο του λεξιλογίου να είναι κατανοητό και σύντομο. Όταν ένα παιδί ουρλιάζει και κάνετε και εσείς το ίδιο, το πιθανότερο είναι ότι θα ακολουθήσει μάχη. Αν όμως καταφέρετε να διατηρήσετε μια σταθερή και κοφτή φωνή, το παιδί θα ανταποκριθεί πιο γρήγορα.

·         Χρησιμοποιήστε τη θετική διατύπωση αποφεύγοντας τις λέξεις «όχι, μη, δεν». Αντί να πούμε «μην τρέχεις μέσα στο σπίτι» θα μπορούσαμε να πούμε «σε παρακαλώ μέσα στο σπίτι περπατάμε». Αντί για να πούμε «μην κρατάς έτσι το ποτήρι»,  να πούμε «μήπως να χρησιμοποιήσεις και τα δυο σου χέρια για καλύτερη ισορροπία;».

·         Αποφύγετε να χρησιμοποιείτε χαρακτηρισμούς, τα παιδιά νιώθουν ντροπή και άσχημα όταν ακούν φράσεις όπως: «κάνεις σαν μωρό» ή «ντρέπομαι για σένα». Επιβραβεύσετε και ενισχύστε τη θετική συμπεριφορά για να το επαναλάβει.

·         Αφήστε ένα παιδί να ολοκληρώσει τη σκέψη του χωρίς να το διακόπτετε, θέλει περισσότερο χρόνο απ’ ότι εσείς. Ακούστε το με προσοχή και ενεργητικά.

§  Ακούστε τα συναισθήματα του παιδιού κι αυτό που εννοεί και να του το πείτε. Λειτουργείστε ως καθρέφτης για να δει καθαρότερα τον εαυτό του.  Πχ. Παιδί: ο δάσκαλος είναι άδικος, δεν θα τα πάω καλά σε αυτήν την τάξη. Γονιός: Νιώθεις θυμωμένη και απογοητευμένη, κι έχεις καταθέσει τα όπλα.

·         Δώστε εναλλακτικές λύσεις στο παιδί, βοηθήστε το να βρει μόνο του τι θα μπορούσε να κάνει, καθοδηγήστε το. Αντί να πείτε, «Μην αφήνεις τα παιχνίδια σου εκεί.», μπορείτε να πείτε «Σωτήρη, σκέψου πού μπορείς να αποθηκεύεις τα παιχνίδια σου ώστε να είναι σε ασφαλές μέρος. Έλα να μου πεις όταν αποφασίσεις για κάποιο καλό μέρος.»

·         Προτιμήστε τις ανοιχτές τύπου ερωτήσεις, εκείνες που δεν απαντιούνται με ναι ή όχι. Πχ. αντί να το ρωτήσετε «Σου άρεσε το πάρτι του Κωστή σήμερα;», μπορείτε να ρωτήσετε «Τι σου άρεσε περισσότερο στο πάρτι του Κωστή;»

·         Δείξτε του αποδοχή. Πχ.  αν το παιδί σας πει «Μαμά φοβάμαι να πάω για ύπνο», μπορείτε να του πείτε «Εντάξει Γιάννη. Θα αφήσω την πόρτα ανοιχτή και θα ανάψω το φωτάκι νύχτας στο δωμάτιό σου. Θα περάσω αργότερα για να σε δω.». Αυτό δείχνει αποδοχή και ενθαρρύνει την επικοινωνία με το παιδί. Αντίθετα, αν του πείτε «Μην κάνεις σα μωρό! Είσαι μεγάλος πια. Μόνο τα μωρά φοβούνται!», δείχνετε ότι απορρίπτετε τα συναισθήματα του παιδιού.

Μυρτώ Στάγκου, Ψυχολόγος ΑΠΘ/ΜΑ

Εξειδικευμένη στη συμβουλευτική παιδιών-εφήβων και στην Ειδική Αγωγή

Αγίας Σοφίας 46

Τηλ: 6947940512

Email: myrto.stagkou@gmail.com

Το παιδί μου μεγαλώνει…

Όταν για πρώτη φορά πήρατε το θετικό τεστ εγκυμοσύνης γεμάτοι πρωτόγνωρα και αμφιθυμικά συναισθήματα, όταν για πρώτη φορά ακούσατε το χτύπο του εμβρύου και το σώμα της μέλλουσας μητέρας  άρχισε να αλλάζει μορφή, τότε ξεκίνησε το νέο ταξίδι γονεικότητας στη ζωή σας. Το μικρό σας σποράκι άρχισε να αναπτύσσεται και να εξελίσσεται σε ενεργητικό έμβρυο, που μεγάλωνε προκαλώντας στη μαμά εμετούς, πρήξιμο και συχνοουρία, αλλά και στους δυο σας σκέψεις, φαντασιώσεις, συναισθήματα. Το μωρό σας, που με αγωνία και στοργή φροντίζατε από τότε που δεν ζύγιζε ούτε 4 κιλά, γίνεται ένα μικροσκοπικό ανθρωπάκι που προσπαθεί να σταθεί όρθιο. Και το μικρό αυτό ανθρωπάκι που γκρινιάζει, κλαίει και σας έχει απόλυτη ανάγκη, εξελίσσεται σε ένα αυτόνομο και ανεξάρτητο παιδάκι που τρέχει, μιλάει, χορεύει, τραγουδά και εξερευνά τον κόσμο για να γίνει κάποια στιγμή ένας έφηβος που δε θα σηκώνει και πολλά.

Ακόμα και ο τίτλος που χρησιμοποιούμε για να ονομάσουμε την έννοια του ανθρώπου σε κάθε αναπτυξιακό στάδιο υποδηλώνει τις λειτουργίες και ικανότητες του. Αδιαμφησβήτητα, η ανάπτυξη του παιδιού κρύβει προκλήσεις, απαιτήσεις και συγκρούσεις, όμως οι αναμνήσεις και τα συναισθήματα είναι τόσο δυνατά, που πυροδοτούν και ενισχύουν τη σχέση γονέα-παιδιού. Όλα τα αναπτυξιακά στάδια είναι εξίσου σημαντικά, για αυτό και πρέπει να δίνουμε στο καθένα τη σημασία και την αξία που του αντιστοιχεί. Η προγεννητική περίοδος είναι μια δυνατή φάση για το ζευγάρι όπου συμβαίνουν σημαντικές αλλαγές στη ζωή τους και αρχίζουν να αντιλαμβάνονται το γονεικό τους ρόλο. Είναι μια περίοδος που χαρακτηρίζεται από συναισθηματικές αναστατώσεις, σκέψεις, προβληματισμούς, αγωνίες, φόβους αλλά και όνειρα, προσδοκίες, χαρές και εκπλήξεις. Ας μην ξεχνάμε πώς ξεκίνησε αυτή η όμορφη περιπέτεια, θυμάστε άραγε τις πρώτες μέρες ανακοίνωσης της εγκυμοσύνης; Τι νιώσατε, πώς αντιδράσατε; Οι μέρες κυλούσαν και η κοιλίτσα της μαμάς  υπενθύμιζε διαρκώς την ύπαρξη του εμβρύου, εξετάσεις, υπέρηχοι, σωματικές ενοχλήσεις, γέλια, προσμονή. Μέχρι που το έμβρυο ήταν έτοιμο να δοκιμαστεί και να διεκδικήσει μια θέση στην ζωή σας. Φαντάζομαι όλες και όλοι θυμάστε την πρώτη αγκαλιά, το πρώτο χάδι, τα πρώτα λόγια που του είπατε. Αμηχανία πώς θα το πιάσετε, αγωνία για το θηλασμό και μην αρρωστήσει. Αναμενόμενο, οι ανησυχίες για επιβίωση και για να μην χάσετε το πολύτιμο δώρο της ζωής κυριαρχούσαν, στερώντας ενδεχομένως την απόλαυση της κάθε στιγμής. Σαφώς το άγνωστο φοβίζει, όμως η πίστη στις ικανότητές σας είναι το μεγαλύτερο μυστικό.

Ξαφνικά, έχετε ένα βρέφος στο σπίτι, το κοιτάτε, σας κοιτάει, σας έχει ανάγκη. Ξεκινάει μια νέα περίοδος για εσάς αλλά και για το μωρό σας. Η βρεφική περίοδος χαρακτηρίζεται από ραγδαίες αλλαγές σε σωματικό, κοινωνικό, γνωστικό επίπεδο. Από εκεί που το βρέφος σας κοιμόταν, ξυπνούσε, έτρωγε, τώρα έχετε ένα ενεργητικό βρέφος που κινείται, αλληλοεπιδρά, επικοινωνεί, παρατηρεί, ζητάει και διεκδικεί. Αυτό το πρώτο του χαμόγελο και τα καμώματα του, σίγουρα έχουν μείνει ανεξίτηλα στη μνήμη σας. Θυμάμαι μια μαμά να μου εξιστορεί εμπειρίες κυρίως από τον ύπνο, μέχρι και κάτω από το κρεβάτι το βρήκε. Τα αντανακλαστικά τους μεταμορφώνονται σε εκούσιες ενέργειες, αρχίζουν να τα χρησιμοποιούν συνειδητά για να πετύχουν το σκοπό τους, η ανάπτυξη του νευρικού συστήματος ευνοεί τον καλύτερο έλεγχο του σώματος, αλλά και οι αλλαγές σε γνωστικό και κοινωνικό επίπεδο, είναι μερικά από τα πιο βασικά χαρακτηριστικά που παρατηρούμε. Στην βρεφική ηλικία εντάσσεται και η απαρχή του κοινωνικού-συναισθηματικού δεσμού αρχικά με τα πρόσωπα πρωταρχικής φροντίδας, τους γονείς και στη συνέχεια ακολουθεί και ο «ξένος». Παρουσιάζονται τα πρώτα σημάδια ύπαρξης του άγχους αποχωρισμού από τα οικεία πρόσωπα και σε συνδυασμό με την ανάπτυξη της ομιλίας και της κίνησης, το παιδί γίνεται πιο απαιτητικό. Το μικρό σας πιτσιρίκι σίγουρα κάποια στιγμή θα κρύφτηκε μέσα στη φούστα σας, θα αρνήθηκε να χαιρετίσει ένα δικό σας φίλο και θα έκλαψε με λυγμούς την πρώτη μέρα στον παιδικό.

Το μικρό σας το παιδάκι πλέον είναι ανεξάρτητο και αυτόνομο. Τρώει μόνο του, περπατάει, τρέχει, λέει λέξεις, κάνει μορφασμούς, ζωγραφίζει, κάνει ποδήλατο, απομακρύνεται από εσάς και εσείς από εκείνο. Η προσχολική ηλικία χαρακτηρίζεται από την ολοκλήρωση και κατάκτηση της ομιλίας και της αδρής και λεπτής κινητικότητας για να μπορεί το παιδί να ανταπεξέλθει στις απαιτήσεις της μέσης παιδικής ηλικίας. Αν και υπήρχε φόβος μην χτυπήσει, όταν βλέπατε το μικρό σας το παιδί να τρέχει, να σκαρφαλώνει και να χοροπηδάει, το καμαρώνατε και ήσασταν περήφανοι για την εξέλιξή του. Θυμάμαι μια μαμά να μου περιγράφει ομηρικούς καυγάδες με την κόρη της με αφορμή τη χρήση του ψαλιδιού. Από τη μια η μαμά να τρέμει μήπως τραυματιστεί και από την άλλη το παιδί χαρούμενο να κόβει τη χειροτεχνία του. Αφήστε τα παιδιά να πειραματιστούν, να δοκιμάσουν, να προσπαθήσουν αλλιώς δεν θα μάθουν. Εξάλλου τις περισσότερες φορές ζητάν να κάνουν κάτι στο οποίο τα ίδια ξέρουν ότι μπορούν να ανταποκριθούν, έστω και με δυσκολία. Σαφώς χρειάζεται εποπτεία και καθοδήγηση, αλλά και εμπιστοσύνη.

Βασικό χαρακτηριστικό αυτού του αναπτυξιακού σταδίου είναι ο ρόλος του παιχνιδιού και η δημιουργία των πρώτων κοινωνικών σχέσεων με συνομήλικους.  Το παιχνίδι είναι ο καλύτερος, ο πιο άμεσος και αυθόρμητος τρόπος επικοινωνίας με το παιδί. Στην αρχή τα παιδιά παίζουν παράλληλα, αλλά η μορφή του αλλάζει και γίνεται αλληλεπιδραστικό και συμβολικό, περίπου στην ηλικία των 4-5 ετών. Θα θυμάστε και εσείς στιγμές να προσπαθείτε να πείσετε δίχρονα παιδάκια να παίξουν και να μοιραστούν τα τουβλάκια τους, όμως μάταια. Σε αυτήν την ηλικία κυριαρχεί ο εγωιστικός τρόπος σκέψης και δυσκολεύονται να μπουν στη θέση του άλλου. Επομένως, τα λογικά σας επιχειρήματα είναι ακατανόητα για εκείνα, έτσι λοιπόν καθήστε και εσείς μαζί τους και καθοδηγήστε το παιχνίδι τους χωρίς κριτική και παρεμβατική διάθεση. Μην ξεχνάμε ότι το παιχνίδι είναι το καλύτερο μέσο αλληλεπίδρασης και επικοινωνίας. Θυμηθείτε εσείς πώς παίζατε ως παιδιά και αφήστε τον εαυτό σας να το απολαύσει. Κάθε λεπτό που περνάει δεν γυρνάει πίσω.

Προχωρώντας στο επόμενο στάδιο, χαρακτηριστική εικόνα που μας έρχεται στο μυαλό είναι η πρώτη μέρα στο δημοτικό. Στη μέση παιδική ηλικία βρίσκετε το καμάρι σας - μεγάλωσε το παιδί μας - με τα πρώτα του βιβλία και τετράδια να αποθηκεύονται σε κούτες για ενθύμιο. Η είσοδος στο δημοτικό πυροδοτεί μια άλλη αναπτυξιακή περίοδο με νέες απαιτήσεις και προκλήσεις. Φαντάζομαι οι περισσότεροι γονείς αγωνιούν για τη σχολική επίδοση των παιδιών τους και πώς θα ανταποκριθούν στις μαθησιακές απαιτήσεις. Να είστε σίγουροι ότι όλα τα παιδιά είναι έτοιμα να μάθουν να γράφουν, να διαβάζουν και να μετράνε, εφόσον βέβαια υπάρξουν και τα κατάλληλα ερεθίσματα και διδασκαλία. Οι ικανότητες είναι εγγεγραμμένες, αρκεί να τους παρέχουμε τις κατάλληλες συνθήκες μάθησης, σύμφωνα με το δυναμικό του κάθε παιδιού. Συνεπώς, εάν δεν υπάρχει κάποιο πρόβλημα, δεν συντρέχει λόγος ανησυχίας, το παιδί θα βρει το ρυθμό του.

Ένα άλλο σημαντικό κομμάτι σε αυτήν την ηλικία είναι ο ρόλος της φιλίας. Γιατί είσαι στεναχωρημένη, κορίτσι μου; Γιατί δεν ήθελε να παίξουμε μαζί η φίλη μου η Μαρία. Φράσεις και παράπονα που ακούτε καθημερινά και σας προκαλούν αμηχανία γιατί δεν ξέρετε πώς να τα διαχειριστείτε. Πολλές φορές το παιδί δεν ζητάει από εσάς λύσεις, απλώς να το ακούσετε. Έτσι λοιπόν, αφιερώστε χρόνο με υπομονή και συγκέντρωση, ακούστε τι έχει να σας πει και μη βιαστείτε να δώσετε τη συμβουλή σας. Κάπως έτσι χτίζεται μια ασφαλής σχέση επικοινωνίας χωρίς κριτική και φόβο, βάση πολλή σημαντική για να αντέξει τους κραδασμούς της εφηβείας. Η εφηβεία χαρακτηρίζεται κυρίως από βιολογικές αλλαγές, νέα ενδιαφέροντα, ετερόφυλες σχέσεις και μια προσπάθεια τελικής αναδιοργάνωσης και ανασυγκρότησης, ακολουθώντας το δρόμο προς την ενηλικίωση. Πρέπει να είστε κοντά στα παιδιά σας από τις μικρές ηλικίες για να ανταπεξέλθετε στα τερτίπια της εφηβείας. Θα έρθετε αντιμέτωποι με ερωτήματα και πληροφορίες που ενδεχομένως να σας ξαφνιάσουν, διατηρήστε την ψυχραιμία σας και μη διστάστε να ζητήστε χρόνο για να δώσετε μια απάντηση.

Συνεπώς κάθε αναπτυξιακό στάδιο κρύβει τα δικά του μυστικά, όμως το ταξίδι της ανάπτυξης του ανθρώπου είναι συναρπαστικό, διασκεδαστικό, δυναμικό και συνεχές. Γεμίστε τις βαλίτσες σας με όμορφες αναμνήσεις, συναισθήματα και εικόνες από τους ανθρώπους που αγαπάτε. Αυτή άλλωστε είναι και η πιο σημαντική κληρονομιά που μπορείτε να χαρίστε στα παιδιά σας, έτσι ώστε να είναι ικανά να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις της πραγματικής ζωής, αλλά και για να δημιουργήσουν και εκείνα μια υγιή και αγαπημένη οικογένεια.  

Μυρτώ Στάγκου, Ψυχολόγος ΑΠΘ/ΜΑ, Εξειδικευμένη στη συμβουλευτική παιδιών-εφήβων και στην Ειδική Αγωγή

Αγίας Σοφίας 46

Τηλ: 6947940512

Email: myrto.stagkou@gmail.com

“Ένα γράμμα από τον ‘Αι Βασίλη”

Αγαπητοί αναγνώστες, μικροί και μεγάλοι, ήρθε η ώρα να γράψω και εγώ ένα γράμμα για σας και να σας ευχαριστήσω που με έχετε στη ζωή και στην καρδιά σας.

Όμως παρατηρώ αλλαγές στη σημερινή κοινωνία που με θλίβουν και με ξαφνιάζουν. Γι αυτό πήρα την απόφαση να σας στείλω αυτό το γράμμα, για να εκφράσω την ανησυχία και τις σκέψεις μου. Σας παρακαλώ πολύ μη με ξεχνάτε, είμαι και εγώ ένας ήρωας της παιδικής ηλικίας βγαλμένος από μύθους. Συνεχίστε την ιστορία στα παιδιά σας και μην φοβάστε, δε θα πληγωθούν γιατί καταλαβαίνουν καλύτερα και από εσάς. Μιλήστε για την ύπαρξη μου και βάλτε με στις οικογένειες σας. Ο σκοπός μου είναι ένας: να αποτελέσω αφορμή για ωραία και ζεστά συναισθήματα με την οικογένειας σας, αναμνήσεις που θα θυμάστε μια ζωή. Δεν θέλω να σας επιβαρύνω οικονομικά αγοράζοντας ακριβά δώρα στα παιδιά σας, ούτε να σας γεμίσω τύψεις που δεν μπορείτε να τα αγοράσετε. Δεν είναι αυτός ο λόγος της ύπαρξης μου, αντιθέτως απλά θέλω να βλέπω χαρούμενες, ευτυχισμένες και δεμένες οικογένειες. Άλλωστε, τα περισσότερα από τα γράμματα παιδιών που διαβάζω αυτές τις μέρες εύχονται υγεία, ειρήνη, αγάπη για όλο τον κόσμο και λίγα ζητάνε δώρα. Αυτή λοιπόν είναι η ουσία της ύπαρξης μου, να ενώσω τις οικογένειες και να υπενθυμίσω τις πραγματικές αξίες της ζωής, προσφέροντας μια γιορτινή και χαρούμενη ατμόσφαιρα. Μπορεί να εκμεταλλεύτηκαν οι δυτικές κοινωνίες την ιστορία μου στο βωμό του χρήματος και του κέρδους, αλλά δεν είναι αυτή η πρόθεση μου. Ας αδράξουμε λοιπόν την  ευκαιρία να ανασύρουμε τη σκονισμένη ιστορία μου και να θυμηθούμε πώς ξεκίνησε αυτό το παραμύθι.

Για τους Ορθόδοξους Χριστιανούς ο Άι Βασίλης είναι ο Μέγας Βασίλειος, ο οποίος έζησε στη Καππαδοκία και αφιέρωσε σχεδόν όλη του τη ζωή στη βοήθεια προς τον συνάνθρωπο και θεωρείται στη παγκόσμια ιστορία ως ο εμπνευστής της οργανωμένης φιλανθρωπίας. Σύμφωνα με την παράδοση, ο Μέγας Βασίλειος ήταν ψηλόλιγνος, με μαύρα μάτια και θεωρήθηκε ότι φέρνει ευλογία και καλή τύχη στη νέα χρονιά^..

Στη Δύση, το πρόσωπο του Santa Claus έχει ταυτιστεί με την ιστορία του Αγίου Νικολάου, που φημιζόταν για τη γενναιοδωρία του. Στην ιστορία του Αγίου Νικολάου οι βόρειοι λαοί έχουν προσθέσει στοιχεία των δικών τους παραδόσεων (τάρανδοι, έλκηθρο, άστρο του Βορρά, μεγάλες κάλτσες κλπ), μια κουλτούρα που τον συνοδεύει μέχρι και σήμερα και δημιούργησε τη σημερινή φιγούρα του Santa Claus με όλα τα χαρακτηριστικά του. Στα ελληνικά δεδομένα η μετατροπή αυτή φαίνεται να πέρασε περίπου στη δεκαετία του 1950-1960, κυρίως στον αστικό πληθυσμό, από τους Έλληνες μετανάστες που με τις ευχετήριες κάρτες τους εισήγαγαν τον «Δυτικό» Άι Βασίλη.

Η παρένθεση αυτή ήταν μια σύντομη ιστορική αναδρομή για να δούμε πώς ξεκίνησε και πώς διαφοροποιήθηκε η ιστορία μου. Αγαπητοί γονείς επειδή ξέρω ότι έχετε αντιμετωπίσει συχνά το δίλημμα «τι να πω στο παιδί μου για τον Άι Βασίλη», μπορώ να σας πω με βεβαιότητα ότι το παιδί αντιλαμβάνεται και αναγνωρίζει την αλήθεια και το ψέμα όσο μεγαλώνει. Φαντάζομαι ότι διαβάζετε στα παιδιά σας παραμύθια, έτσι είμαι και εγώ. Το παιδί έχει την ικανότητα να διακρίνει τη φαντασία από την πραγματικότητα, διαφορετικά θα ήταν σε διαρκή σύγχυση. Άλλωστε τα δεδομένα αυτά επιβεβαιώνονται από αναπτυξιακές θεωρίες.

Ο Piaget, ένας από τους πιο γνωστούς ψυχολόγους,  μας εξηγεί πώς εξελίσσεται η γνωστική σκέψη και ικανότητα του παιδιού με το πέρασμα του χρόνου. Τα μικρά παιδιά (2-6 χρονών) σύμφωνα με τα στάδια ανάπτυξης του Piaget βρίσκονται στο στάδιο της προ-λογικής νόησης,  όπου το παιδί χρησιμοποιεί σύμβολα και έχει κάποια μορφή σκέψης, χωρίς όμως να μπορεί να αποκεντρωθεί από τις αντιληπτικές εικόνες και να προβεί σε λογική σκέψη, δηλαδή δεν μπορούν να ξεχωρίσουν το φανταστικό από το πραγματικό. Γι’ αυτό και κάθε φορά που βλέπουν έναν Άγιο Βασίλη στο δρόμο, στη τηλεόραση ή σε ένα εμπορικό κέντρο δεν μπορούν να καταλάβουν ότι πίσω από τη στολή βρίσκεται άλλος άνθρωπος κάθε φορά και ότι είναι αδύνατον σε μια βραδιά να ταξιδέψει σε όλο τον κόσμο και να μοιράζει δώρα σε κάθε σπίτι. Όλη αυτή η φανταστική ιστορία όχι μόνο δεν κάνει κακό στο παιδί μας, αλλά το βοηθάει να αναπτύξει την φαντασία του, να ονειροπολήσει, να μαγευτεί και να παίξει. Μεγαλώνοντας και φεύγοντας από αυτό το στάδιο, γύρω στα 6-7 χρόνια τα παιδιά κατακτούν τη λογική σκέψη, η ιστορία αυτή το βοηθάει να αναπτύξει την κριτική του σκέψη και να αρχίσει την αμφισβήτηση.

Σε αυτήν την περίπτωση αγαπημένε μου γονέα τα παιδιά ξεκινούν τις ερωτήσεις γιατί έχουν ανάγκη να μάθουν και να εξηγήσουν τι συμβαίνει στον κόσμο, προσπαθούν να τον καταλάβουν και να τον ερμηνεύσουν. Ξέρω, σε τρομάζουν αυτές οι ερωτήσεις και σου προκαλούν αμηχανία και ανησυχία. Βοήθησε τα παιδιά να βρουν εκείνη την απάντηση που τους ταιριάζει για το αν υπάρχω ή όχι. Άκουσε τους προβληματισμούς και τις σκέψεις τους, αποδέξου τα συναισθήματα τους. Να μια καλή αφορμή για ωραίες συζητήσεις, ανταλλαγή σκέψεων και εμπειριών. Μην το στερείς, αλλά περισσότερο τόλμησε το γιατί έτσι βοηθάς το παιδί σου να φανταστεί, να ονειροπολήσει. Πρέπει να σταματήσουμε να είμαστε αγκιστρωμένοι στη μίζερη και στεγνή αλήθεια της καθημερινότητας. Μικροί και μεγάλοι χρειάζονται να ταξιδέψουν με τη φαντασία τους, να μεταφερθούν σε ένα κόσμο χωρίς σκοτούρες και άγχη, δοκίμασέ το λοιπόν, το έχεις ανάγκη.

Στους μεγάλους ενεργοποιούνται πολλές φορές συναισθήματα και σκέψεις από την παιδική τους ηλικία επηρεάζοντας και τη στάση που θα διατηρήσουν απέναντι στα παιδιά τους. Γνωρίζω ότι μερικοί από εσάς με έχετε πάρει από φόβο, όμως μόνο καλό θέλω να προσφέρω. Άκουγα ιστορίες όπως «μόνο αν είσαι καλός μαθητής θα έρθει ο Αι Βασίλης» ή «γρήγορα πάνε για ύπνο θα σε βρει εδώ και δεν θα έρθει», καταλαβαίνω ότι χρησιμοποιούσατε το ρόλο μου για να κινητοποιήσετε τα παιδιά όταν ο χρόνος σας πίεζε και εκείνα δεν συνεργάζονταν…..

Χρησιμοποιήστε την ιστορία μου ως ένα πολύτιμο εργαλείο για να διδάξετε στα παιδιά τη γενναιοδωρία, την αλληλεγγύη, την αγάπη προς τον συνάνθρωπο, την ανιδιοτέλεια και την πραγματική έννοια της ευτυχίας. Καλλιεργήστε στα παιδιά την επιθυμία να βελτιώνουν τη συμπεριφορά τους, ενθαρρύνετε τα να ονειρεύονται ένα καλύτερο μέλλον, να προσδοκούν πράγματα και να προσπαθούν  γι αυτά. Αυτό είναι το μήνυμα που θέλω να περάσω μέσα από την ιστορία μου, αλλά και να αποτελέσω αφορμή για όμορφες και γλυκιές αναμνήσεις.

Άραγε τι έχει μεγαλύτερη αξία, να καθίσει όλη η οικογένεια μαζί γύρω από το Χριστουγεννιάτικο δέντρο λέγοντας ιστορίες συνοδευόμενες από εικόνες, μυρωδιές και συναισθήματα ή να αμφισβητούμε παραδόσεις και έθιμα που διαρκούν μια ζωή; Έτσι λοιπόν το μήνυμα που θέλω να δώσω είναι να προσεγγίσετε την ιστορία μου με σεβασμό και αλήθεια, χωρίς υπερβολές και προκαταλήψεις. Είναι πιο απλό από όσο φαντάζεστε, αρκεί να αφεθείτε και να το ζήσετε. Επιτρέψτε στα παιδιά σας να χτίσουν την δική τους ιστορία, εκείνη που τους ταιριάζει και τους εκφράζει.

Σας εύχομαι μέσα από την καρδιά μου να περάστε γαλήνια και όμορφα τις γιορτινές μέρες, να χαρείτε τα παιδιά σας και να περάσετε ποιοτικό χρόνο με τις οικογένειες σας. Μην ξεχνάτε πως η ζωή είναι αναμνήσεις. Υγεία, ευημερία, δημιουργικότητα και δύναμη για το νέο έτος. Ας γίνουμε «σοφότεροι» και ας νοιαζόμαστε αληθινά ο ένας για τον άλλον.

Με Αγάπη

Αι Βασίλης

Μυρτώ Στάγκου

Ψυχολόγος ΑΠΘ/ΜΑ

Εξειδικευμένη στη Συμβουλευτική Παιδιών-Εφήβων και στην Ειδική Αγωγή

(MA in Counselling for Children and Young People, University of Nottingham, UK/ Πιστοποιητικό ειδικήςκατάρτισης Ειδική Αγωγή, Παιδαγωγικό.ΑΠΘ)

Αγίας Σοφίας 46, 6^ος όροφος

Τηλ. Επικοινωνίας: 6947940512

Email: myrto.stagkou@gmail.com