Δευτέρα 19 Σεπτεμβρίου 2011

Μια πρώτη σκέψη!!



Ολοκληρώνοντας τον κύκλο σπουδών μου στο χώρο της ψυχολογίας συνειδητοποιώ πως η ζωή μας κρύβει πολλές πτυχές και αξίζει να τη ζούμε όπως εμείς επιθυμούμε γιατί είναι σύντομη και απρόσμενη. Η αλήθεια είναι ότι δεν έχουμε αποφασίσει εμείς να έρθουμε στη ζωή αλλά οι γονείς μας. Κανείς δεν μας ρώτησε εάν θέλουμε να ζήσουμε σε αυτόν τον κόσμο. Ουσιαστικά άλλοι μας δίνουν την ευκαιρία, δυνατότητα να γεννηθούμε και να γίνουμε άνθρωποι… και αυτοί οι άλλοι είναι οι γονείς μας που έχουν αναλάβει ένα πολύ δύσκολο και απαιτητικό έργο, την ανατροφή και διαπαιδαγώγηση μας. Τα πρώτα παιδικά και εφηβικά μας χρόνια είναι πολύ σημαντικά καθώς μέσα από τις σχέσεις, τις εμπειρίες, τα γεγονότα της ζωής μας διαμορφωνόμαστε κι πορευόμαστε. Η ζωή μας αποτελείται από αναμνήσεις και εικόνες που βιώνουμε από τις πρώτες μέρες αυτής και αναπτύσσουμε μηχανισμούς έτσι ώστε να ανταποκριθούμε στις απαιτήσεις της  και να είμαστε λειτουργικοί.
 Η ζωή είναι πολύτιμη και η αξία της μεγάλη για αυτό άλλωστε θα πρέπει να απολαμβάνουμε κάθε στιγμή. Ξέρω πως πολλές φορές είναι άδικη, σκληρή, ανώριμη, ανεξήγητη, παρόλα αυτά κρύβει μια θετική πλευρά που έχει μεγάλη δύναμη και μας δίνει κουράγιο κι υπομονή να ξεπερνάμε τα εμπόδια κι να συνεχίζουμε. Αν ήταν όλα εύκολα και λιτά θα ήταν βαρετή και ανιαρή τώρα όμως η μπερδεμένη μορφή της μας εξιτάρει και μας ενεργοποιεί. Καλό είναι να μην ξεχνάμε τα βιώματα μας γιατί μαθαίνουμε μέσα από αυτά, εξελισσόμαστε είτε είναι θετικά κι ευχάριστα, είτε δυσάρεστα και ανυπόφορα. Ο πόνος και η χαρά αν και 2 αντίθετα συναισθήματα συνυπάρχουν στη ζωή μας και συγκρούονται καθημερινά. Είναι μια διαρκής πάλη για το πιο θα νικήσει. Όμως, όποιος κι να είναι ο νικητής οφείλουμε να το δεχτούμε και να το βιώσουμε. Έχουμε την τάση να φοβόμαστε και να καταπιέζουμε τα άσχημα συναισθήματα μας, την θλίψη μας, το θυμό μας, την απελπισία μας, την απογοήτευση μας, την λύπη μας. Αντιθέτως, την χαρά, το γέλιο, την ευτυχία, τον ενθουσιασμό τα εκφράζουμε ελεύθερα κι χωρίς ενδοιασμούς. Τα δάκρυα είναι αποδεκτά, το κλάμα είναι υγιές , μια φυσική αντίδραση του οργανισμού σε στρεσσογόνα και επίπονη συνθήκη. Άλλωστε πολλές φορές το έντονο γέλιο συνοδεύεται από δάκρυα, είναι φυσικές αντιδράσεις του οργανισμού μας που προκαλούνται από τις συνθήκες. Ζήστε και αφήστε τον εαυτό σας ελεύθερο όπως έχει ανάγκη να τα εκφράσει, δεν θα πάθετε τίποτα. Όταν είμαστε ειλικρινείς με τα συναισθήματα μας, είμαστε κι ισορροπημένοι, υγιείς και λειτουργικοί. Απολαμβάνουμε τη ζωή όταν αποδεχόμαστε τον εαυτό μας και τις ανάγκες του.  Η ζωή είναι ωραία όταν αποβάλουμε το προσωπείο του «φαίνεσαι» και υιοθετήσουμε το προσωπείο του «είναι»ι.  
Οι πρώτες σκέψεις που θέλησα να μοιραστώ με τους αναγνώστες αυτού του διαδικτυακού τόπου. Ο στόχος μου είναι να στηρίξω, να βοηθήσω και να συμβάλλω στην βελτίωση της ποιότητας της ζωής μας μέσα από την ματιά της ψυχολογίας καθώς είναι ένα αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μας. Θα καλύψουμε ζητήματα καθημερινά που μας απασχολούν και μας επηρεάζουν. Είμαι ανοιχτή σε κάθε γνώμη και ανάγκη σας.

Σας ευχαριστώ πολύ για το ενδιαφέρον και την στήριξη σας. Ελπίζω ότι αυτή η πρωτοβουλία θα είναι αποτελεσματική και βοηθητική. Μην διστάζετε να αλλάξτε τη ζωή σας για να την κάνετε όμορφη!!